22 november 2017

Debatbijdrage eenverdieners

Belastingplan 2018

2017-11-21

SGP – Elbert Dijkgraaf

Het zal u vast niet ontgaan zijn dat ik hier met een aardig pak papier naar het spreekgestoelte kwam.

Dat zijn allemaal brieven van eenverdieners.

Eenverdieners betalen al gauw zo’n 8000 euro meer belasting dan tweeverdieners.

Ik wil de staatssecretaris oproepen om een einde te maken aan de onrechtvaardig hoge belastingdruk voor eenverdieners.

We vroegen 150 mensen te reageren, zodat alle collega’s een brief zouden kunnen krijgen.

Het werden er 768.

Dat geeft wel aan hoe hoog de nood is.

Ik bied de staatssecretaris deze brieven aan namens de volgende 768 families:

  1. Van Aalst
  2. Aantjes
  3. Aarnoudse
  4. Aarten
  5. Abrahamse
  6. Adriaanse
  7. Agteresch
  8. Alberts
  9. Van Ameijde
  10. Van Andel
  11. Andringa
  12. Arends

En zo kan ik nog 768 namen doorgaan.

Dat wil ik u niet aandoen, dus in plaats daarvan wil ik u verzoeken om de lijst met namen als bijlage aan de handelingen toe te voegen.

Uit één brief wil ik een stukje voorlezen:

“In 2011 zijn mijn partner en ik pleegouders geworden van twee kinderen, een meisje van vijf en haar broertje van twee.

Door zijn verleden is ons zoontje uit protest gestopt met eten en daardoor groeiden zijn botten niet meer, een vergroeiing van zijn sternum was het gevolg.

Hij moest met spoed worden opgenomen in het ziekenhuis, waar zijn tanden zijn getrokken omdat ze rot waren, en is direct vanuit het ziekenhuis bij ons komen wonen.

Onze dochter had nachtterrors (tikje zwaarder dan nachtmerries) door de hele situatie.

Gezien de problematiek van de kinderen was het wijs dat een van ons thuis zou blijven om voor de kinderen te zorgen.

Op dat moment was maar een van de kinderen schoolgaand, maar vanwege haar hechtingsproblemen was het ook voor verstandig dat ze na school thuis zou komen en niet naar de opvang zou gaan waar ze weer door een ander zou worden “opgevoed”.

Dit [verschil in belastingdruk tussen een- en tweeverdieners] geeft ons het gevoel dat we gestraft worden omdat we onze pleegkinderen graag zelf op willen voeden.

Mijn partner voert daarnaast 20% van zijn werk uit in het buitenland en dat bemoeilijkt het ook om allebei te gaan werken.

We willen de kinderen namelijk ook de kans geven om aan sport te doen en om in hun vrije tijd speelafspraakjes te maken, en dan moet er wel iemand zijn die ze weg kan brengen en op kan halen.”

 

Alle brieven lezend is er maar één conclusie mogelijk:

Eenverdieners:

Die kunnen, die willen niet

En die willen, die kunnen niet

 

Die kunnen, die willen niet omdat ze heel bewust andere keuzes maken.

Wie is de overheid dan om die keuzes fiscaal af te straffen?

 

En die willen, die kunnen niet.

Er zijn veel eenverdieners die wel zouden willen werken, maar niet kunnen werken door een erg intensieve baan van de partner,

ziekte, het niet kunnen vinden van een baan.

Wie is de overheid dan om het eenverdienerschap fiscaal af te straffen terwijl mensen helemaal geen andere keus kunnen maken?

*dankzij wie, denkt u, dat een militair zijn werk kan doen, op uitzending kan gaan?

Dankzij de partner die zorgt voor een stabiele thuissituatie.

*welk offer moeten pleegouders brengen die een kind opvangen met een hechtingsstoornis of andere problemen?

Zij geven in veel gevallen niet alleen salaris op, maar worden als eenverdiener dubbel gepakt via hoge belastingen.

 

*ouders schrijven: ik werk 16 uur per dag, alleen onbetaald.

Ik voed mijn kinderen op,

doe het huishouden,

help met allerhande activiteiten op school,

bezoek eenzame ouderen,

help de oude buurman die weduwnaar is en geen kinderen in de buurt heeft,

zorg voor mijn zieke moeder,

loop met collectebussen,

en ga zo maar door.

En als overheid zeggen we dan: je bent alleen waardevol met een betaalde baan?!

Dat kan toch niet waar zijn.

* of dit gezin: de moeder heeft ALS. Lopen en praten gaat niet meer.

De hand- en armfunctie zijn volledig uitgeschakeld.

Ze schrijven zelf: “omdat wij en anderen gevangen zitten in dit systeem, doen we een dringende oproep aan de Tweede Kamer:

DE SLEUTEL LIGT BIJ U, DENK OOK AAN ONS!”

En zo zou ik door kunnen gaan. Ik hoop dat de staatssecretaris zich in deze verhalen wil verdiepen.

Er zijn veel redenen die tot eenverdienerschap kunnen leiden:

  • Het beste voor je kinderen over hebben.
  • Niet altijd de mogelijkheid hebben om beiden te gaan werken.
  • Kinderen die extra aandacht vragen.
  • Ziekte of langdurige werkloosheid.
  • Mantelzorg, vrijwilligerswerk.

Het zijn allemaal redenen die tot eenverdienerschap kunnen leiden.

Geef gezinnen de vrijheid.

En repareer alstublieft de oneerlijke kloof.

Staatssecretaris, gaat u dat doen?

En dan nog wat praktische punten:

  • Brede weersverzekering

De SGP pleit voor vrijstelling van de brede weersverzekering van de assurantiebelasting.

Deze verzekering is bedoeld om te voorkomen dat agrarische bedrijven in grote problemen komen door extreme weersomstandigheden waardoor oogsten mislukken en de omzet keldert.

Ondanks subsidiering maken nog relatief weinig boeren hier gebruik van.

Dit tegen de achtergrond van dalende Europese inkomenssteun.

Een evaluatierapport leert dat premie en eigen risico te hoog zijn en de dekking beperkt.

Dit rapport hint op verlaging van de assurantiebelasting.

Ik constateer dat in bijvoorbeeld Frankrijk naast hoge subsidies de brede weersverzekeringen ook vrijgesteld zijn van de assurantiebelasting.

Het is tijd om onze boeren niet op achterstand te laten staan en ook hier een vrijstelling in te voeren.

Het kost slechts vier miljoen euro.

Ik heb hiervoor een amendement ingediend.

 

  • BTW-landbouwregeling

De SGP is tegen de voorgestelde afschaffing van de BTW-landbouwregeling.

Ik snap het niet.

Uit een evaluatie zou blijken dat de regeling onvoldoende bijdraagt aan de begrotingsdoelen, een concurrerende en duurzame agroketen.

De regering grijpt die doelen aan om de regeling af te schaffen, maar gebruikt de opbrengst vervolgens om gaten op de EZ-begroting te lappen.

Dat kan ik niet met elkaar rijmen.

Het is een regelrechte lastenverzwaring voor duizenden kleine bedrijven in de landbouw, vaak de meer extensieve, grondgebonden en dus duurzame bedrijven.

Wij zijn dan ook voornemens tegen deze wet te stemmen.

 

  • WBSO

De regering heeft gedreigd met een verlaging van de aftrekpercentages van de WBSO in verband met overschrijding van het budget.

Dat zou betekenen dat innoverende bedrijven minder steun in de rug krijgen.

Dat wil de SGP graag voorkomen.

Ik heb een amendement ingediend waarmee een plafond van 30 miljoen euro geïntroduceerd wordt, zodat de aftrekpercentages overeind kunnen blijven.

Dit zorgt er ook voor dat er evenwicht blijft bestaan tussen gebruik door het MKB en het groot bedrijf.