23 februari 2018

SGP in de Volkskrant: zeven fabeltjes over eenverdieners

Waarom vraagt de blauwe envelop van de alleenverdiener duizenden euro's meer belasting dan die van tweeverdieners, vraagt SGP-fractievoorzitter Kees van der Staaij zich vandaag af in de Volkskrant.

Als je eenverdiener bent, word je door de Belastingdienst veel harder aangepakt dan wanneer er in een gezin twee inkomens binnenkomen. Vorige week zetten de rekenmeesters van het Centraal Planbureau de feiten over deze fiscale discriminatie op een rij. Op basis daarvan kun je gerust stellen dat de nog steeds oplopende lastendruk voor eenverdieners niet te verdedigen is. ‘Eenverdieners onder druk’, zo heet het stuk van het CPB. Dat zegt genoeg.

De bevindingen van het CPB riepen weerstand op. Zo vroeg Peter de Waard zich in de Volkskrant van 22 februari jl. vertwijfeld af of het CPB zich voor Van der Staaijs karretje liet spannen. Ik bedank hem voor dit mooie compliment, maar vind dat een beetje teveel eer voor mijn inzet om de fiscale discriminatie aan te pakken. Want wanneer je de feiten en je gezonde verstand laat spreken, kom je vanzelf tot dezelfde conclusies. Daarom help ik in dit artikel zeven hardnekkige fabeltjes over eenverdieners de wereld uit.

Fabel 1: Het valt wel mee met de fiscale discriminatie van eenverdieners
De cijfers zeggen iets anders. Eenverdieners betalen tot wel vijf keer meer belasting dan tweeverdieners. ‘Gemiddelde gevallen’ betalen € 8000,- belasting méér per jaar. Dat komt neer op zo’n 650 tot 1000 euro per máánd meer belasting! Valt dat mee of tegen?

Fabel 2: Alle eenverdieners zijn SGP’ers
Dat zouden we graag willen, want feit is dat de eenverdieners in totaal goed zijn voor dik 20 zetels. De meeste eenverdieners blijken echter bij de VVD te zitten. En er zijn net zoveel eenverdieners die D66 stemmen als SGP! Als je de partijen ordent op het aantal eenverdieners dat op hen stemt, belandt de SGP op een bescheiden achtste plaats. Alle reden dus voor partijen als de VVD en D66 om werk te maken van eerlijke belastingen.

Fabel 3: Het is nodig voor de staatskas dat iedereen tweeverdiener is
Veel tweede partners werken in deeltijd. Als je dan bedenkt dat je over de eerste 20.000 euro helemaal geen belasting hoeft te betalen door alle kortingen die je krijgt, dan begrijp je dat de staatskas hier niet rijk van wordt. Als daarbij ook nog de kinderopvangtoeslag wordt meegenomen, dan kost een tweede verdiener in een huishouden de staat juist vaak geld.

Fabel 4: Eenverdieners dragen door te werken meer bij aan de maatschappij
O ja? Stel: een alleenverdiener werkt 40 uur per week. Die verdient daarmee per jaar €30.000,- bruto. De twee collega’s die een relatie met elkaar hebben, werken ieder 20 uur per week. Zij verdienen daarmee elk €15.000,- bruto. Wie kan mij uitleggen waarom de blauwe envelop van de alleenverdiener duizenden euro’s meer belasting vraagt?

Fabel 5: Fiscale cadeautjes zijn nodig om mensen de arbeidsmarkt op te duwen
Voor heel veel eenverdieners is er helemaal geen vrije keuze. Te denken valt aan mensen met een chronische ziekte of handicap, mensen die werkloos, die mantelzorg geven of pleegouder zijn. Hoeveel fiscale wortels hun ze ook voorgehouden worden, zij kúnnen helemaal niet gaan werken. En de mensen die voor anderen zorgen moeten we toch niet wíllen afstraffen?

Fabel 6: Het fiscaal stimuleren van mensen om te gaan werken is effectief
Het CPB rekende uit dat het tussen 2005 en 2009 jaarlijks 3 miljard euro kostte om per saldo 30.000 extra mensen aan het werk te helpen. Dat was een jaarlijkse ‘subsidie’ van 100.000 euro per extra baan! En na die tijd zijn de fiscale cadeautjes nog veel groter geworden. Hoezo effectief? Al die miljarden zouden in de zorg vele malen effectiever kunnen worden besteed.

Fabel 7: Opkomen voor eenverdieners is typisch SGP
Feit is dat de SGP al jaren hamert op dit thema. Maar CDA en CU vinden óók dat de grens bereikt is, net als kamerleden van SP, GroenLinks, Denk, Partij voor de Dieren en 50+. Kortom: het beeld kantelt.